Producent i dostawca łożysk stożkowych piasty koła ciężarówki w Chinach - SKET Bearing Company

SKET jest profesjonalnym producentem i dostawcą łożysk stożkowych do samochodów ciężarowych Agrale, Chrysler, Ford, GM, VW, Mercedes Benz , Scania, Volvo i Toyota na rynku brazylijskim .

Ford Cargo to model ciężarówki ze sterowaniem do przodu (kabina nad silnikiem), który jest produkowany przez firmę Ford.

Ford Cargo (Europa)

Ford Cargo 1830 (Turcja)

Wraz z upadkiem gamy ciężkich samochodów ciężarowych Ford Transcontinental w 1983 r. brytyjski Ford wprowadził gamę ciężkich ciągników Cargo o masie od 28 do 38 ton gcw. 38-tonowce były napędzane przez Cummins L10, podczas gdy te o masie 28 i 32 ton miały diesle Perkins, Cummins lub chłodzone powietrzem Deutz. 7,49-tonowe Cargos miały czwórki lub szóstki Dorset i Dover, zaczynając od jednostki o mocy 89 KM (66 kW) w 0809. [3] Sześciocylindrowe silniki Dover zostały zamontowane pod skosem w Cargo.[4]

W 1986 roku Ford sprzedał swoje europejskie ciężarówki włoskiej grupie Iveco, a kolejne pojazdy otrzymały oznaczenie Iveco Ford. Po recesji w latach 90. Iveco zracjonalizowało swoje operacje produkcyjne, czego przeoczył Keith Stanley Jones (kierownik ds. inżynierii produkcji). Jej fabryka w Langley została zamknięta w październiku 1997 roku, kończąc produkcję brytyjskich ciężarówek Iveco/Ford.

Oryginalny lekki Cargo został zastąpiony w 1993 roku gamą Iveco Eurocargo, obejmującą zakres DMC od 7,5 do 18 ton.

Przed liftingiem Ford Cargo w Niemczech. (Wersja północnoamerykańska jest podobna)

2012 Ford Cargo 2628

Pierwotnie był budowany tylko w fabryce Forda w Langley (Slough), z której około jedna trzecia produkcji była eksportowana do Europy kontynentalnej. Ładunki eksportowano również do Turcji i Australii, a panele dostarczano do Brazylii w celu lokalnego montażu (te brazylijskie ciężarówki były również eksportowane do Stanów Zjednoczonych).[2]

Produkcja rozwinęła się od tego czasu: model jest nadal produkowany w Argentynie (tylko Cargo 1722[5] w latach 1999-2000) i wenezuelskich (znanych również jako Ford Trader) filiach Forda, tureckim Fordzie Otosan i indyjskim Ashok Leyland (jako eComet i jako ogier).

Ford Cargo (Ameryki)

W 1986 roku w Stanach Zjednoczonych Ford wprowadził Cargo jako część swojej oferty samochodów ciężarowych. Przeznaczony do zastąpienia długo działającego nadwozia typu C-Series (w dużej mierze niezmienionego od 1957 roku), Cargo był stopniowo wprowadzany wraz ze swoim poprzednikiem, umieszczonym poniżej większego ciągnika siodłowego CL-9000. Po raz pierwszy komercyjna ciężarówka Forda sprzedawana w Stanach Zjednoczonych została zmontowana poza Louisville w stanie Kentucky, a produkcja pochodziła z Brazylii. Po sprzedaży linii ciężkich samochodów ciężarowych Forda firmie Freightliner w 1997 r. produkcja Cargo została przeniesiona do Freightlinera, gdzie do 2007 r. był sprzedawany pod markami Freightliner FC i Sterling SC.

W 2006 roku Ford LCF został wprowadzony w Ameryce Północnej jako część joint venture z Navistar International. Chociaż nie był bezpośrednim następcą Forda Cargo (zaprojektowanego jako pojazd klasy 5/6; Cargo był ciężarówką klasy 6/7), LCF był pojazdem o niskim współczynniku emisji COE, podobnym w konfiguracji do Isuzu N-Series, Chevrolet/GMC Seria W i Mitsubishi Fuso Canter. Po słabej reakcji rynku, Ford LCF i jego odpowiednik International CF/CityStar zostały wycofane po 2009 roku.